Dobry pocałunek to…

…sztuka.

Poezja.

Angażuje nie tylko ciało, ale i duszę.

Sprawia że znika wszystko wokół,

a splecione dłonie lub ukochane objęcia przełamują barierę „twojego” i „mojego” –

przez chwilę jesteśmy „my”,

cokolwiek się później wydarzy.

Pierwsze wspomnienie naprawdę dobrego pocałunku zostaje w człowieku na zawsze –

jak rysa, jak blizna.

Ale też każdy pocałunek może być pierwszy.

I może torować drogę do czegoś niezwykłego…

 

Dobry pocałunek to sto procent zaangażowania obu stron.

To paradoksalnie zarówno maksymalne rozluźnienie,

jak i minimalny ścisk w żołądku czy dreszcz od stóp do głów.

Adrenalina i poczucie ukojenia.

Albo myśli przez głowę wędrują z prędkością światła,

albo nie myślisz o niczym i napawasz się chwilą.

Tą wspaniałą radością, która przeszywa Cię od środka.

Chcesz, żeby ten moment trwał zawsze,

by czas się zatrzymał.

A po zakończeniu myślisz: This is f*ckin’ awesome!

I mając w sobie ciągle żywe wspomnienie tej wyjątkowej chwili,

za nic nie chcesz zrezygnować z kolejnego razu.

Choćby nawet świat temu nie sprzyjał, choćby to nie miało sensu…

.

Po tym poznać dobry pocałunek. I samych takich wam życzę na ten Świąteczno-Noworoczny czas :)

.

Ale jest jeszcze jeden, bardzo ważny rodzaj pocałunku… w czoło. Jest bezinteresownym wyrazem swego rodzaju czułości, troski, opieki. Dodaje +50 do poczucia bezpieczeństwa. Wcale nie musi łączyć się z zakochaniem a na przykład „jedynie” z przyjaźnią. Może za to wyrazić naprawdę wiele – szacunek, podziękowanie, pocieszenie, chęć chronienia, jak również powiedzieć „jestem tu teraz dla Ciebie” albo „jesteś dla mnie ważna/y”. Polecam – spraw, by ktoś bliski poczuł się wyjątkowo! Szczególnie teraz, gdy jest zimno, szaro i beznadziejnie na dworze a wielkimi krokami zbliżają się Święta…

.