Zamiast kolejnej edycji programu „Mam talent” powinien powstać program „Mam problem” będący połączeniem wspomnianego wyżej „Mam talent” oraz „Urzekła mnie twoja historia”. Ludzie opowiadaliby, jak to ich utrapienie jest największe na świecie, a widzowie wysyłaliby sms-y decydując kto ma większy problem.

Bardzo chętnie widzielibyśmy tam pewnego znajomego, niech mu będzie Tomek. On to ma dopiero problem! Nikt nie chce się poddać jego manipulacjom słownym, które wyczytał w „mądrych książkach”, nikt nie chce mu jeść z ręki, nikt nie chce mu dać godziwej pensji za ‘nicnierobienie’. Biedaczysko. A przecież Tomasz pracuje w ubezpieczeniach! Bo to prestiż! To przecież „procentuje”! Bo trzeba korzystać z szans (by od kogoś wyłudzić parę groszy na rachunki za mieszkanie). Nie ma głupich. To znaczy jest. Jeden głupi. Który stał się ofiarą samego siebie. Zapomniał, że kulturalne zachowanie też może „procentować”. Albo inaczej: „pewne mądre książki” o tym nie wspominają. Zresztą to tak, jakby nauczyć się kultury z tabloidu.

Dlaczego ludzie w pogoni za pieniądzem stają się zwierzętami? I dla kilku groszy, które notabene najczęściej im się nie należą, porządni – wydawałoby się – ludzie potrafią obrażać innych, grozić, oszukiwać – byle nie przyznać się przed samym sobą do porażki. I nie wyjść na głupka. Czyli chcą udawać kogoś, kim nie są. Tacy pseudointeligenci.

I po co tak gonić za pieniędzmi, stawiać je na piedestale? Chyba tylko po to, żeby po pewnym (raczej dłuższym) czasie dojść do wniosku, że tak naprawdę nic się w życiu nie osiągnęło, nie zaznało się prawdziwego szczęścia, bo wdziało się tylko jeden cel: pieniądze, których wiecznie było ZA mało.

Właśnie tacy ludzie mają problem. I nadają się do takiego programu.

Tomku, obiecuję, że jeśli zobaczę cię w takim programie, wyślę sms-a z głosem na ciebie.