Przeczytałam ją już jakiś czas temu. Byłam trochę zła na zakończenie. Dziś jest dobry dzień, by wam ją przedstawić. Zapraszam na kilka słów o książce Jayne Amelii Larson „Woziłam arabskie księżniczki”.

Podczas wrześniowej wyprawy do Cieszyna odwiedziłam jedną z księgarni pod znanym szyldem. Wśród setek kolorowych okładek zaintrygowała mnie właśnie ta. Pewnie swoim tytułem sugerującym wyjawienie jakiejś egzotycznej tajemnicy arabskich szejków. Zainteresował mnie również sam fakt, co może być takiego ciekawego w wożeniu samochodem gości z ropą płynącej krainy.

Przede wszystkim opowieść Jayne Amelii Larson uświadomiła mi, jak może zostać potraktowana kobieta zderzająca się z odmienną kulturą, jak wygląda hierarchia pomiędzy pracownikami rodzin królewskich i dlaczego tak prozaiczna kwestia jak zakupy jest ogromnym przedsięwzięciem. Trudno zliczyć, ile pieniędzy zostało wydane na zachcianki gości czy operacje plastyczne (które też w zasadzie potraktowałabym w kategorii zachcianek). Łatwo natomiast policzyć, ile otrzymuje za swoją ciężką pracę obsługa…

Warto w domowym zaciszu zderzyć się z takim światem biorąc do rąk 300 stron całkiem ciekawej opowieści, żeby kończąc ostatnią stronę mieć pewność, że to, co obsypane pieniędzmi nie zawsze równa się szczęściu, a nasze szare codzienne życie na dobrą sprawę wcale nie jest takie złe.